Mateus 4

Vusöchrig

(Mk 1,12.13; Lk 4,1-13)

¹ Do isch Jesus vum Geischt in d Wüschte gfihrt worde, dmit da(er) vum Deufel vusöcht wird.

² Un do na(er) vierzig Däg un vierzig Nächt gfaschtet het, het da(er) hunga ka.

³ Un dr Vusöcha goht zue nem un het gsait: Bisch dü Gottes Bue, so sag, daß de Schtei (Wackes) Brot wäre.

⁴ Er aba het gsait: S schtoht gschribe (5. Moses 8,3): "D Mensch läbt nit vum Brot älleinig, sundern vu nem jede Wort, des üs sem Mul (Gosch) Gottes goht."

⁵ Do fihrt nen dr Deufel mit sich in d heilige Schtadt un schtellt nen uf d Rand vum Tempel

⁶ un het gsait zue nem: Bisch dü Gottes Bue, so wirf di nab; denn s schtoht gschribe (Psalm 91,11.12): "Er wird sinene Engel dinetwäge Bfehl ge; un sie den di uf Hände trage, dmit dü di Foeß nit a nä Schtei (Wackes) schtosches."

⁷ Do het Jesus zue nem gsait: Au schtoht gschribe (5. Moses 6,16): "Dü sollsch d Herrn, di Gott, nit vusöche."

⁸ Dodruf fihrt nen dr Deufel mit sich uf ä ganz hohe Berg un zeigt nem alli Lända vu d Welt un ihri Herrlichkeit

⁹ un het gsait zue nem: Des alles will i(ich) dir ge, wenn dü anekniee doesch un mi abätesch.

¹⁰ Do het Jesus zue nem gsait: Wäg mit dir, Sadan! denn s schtoht gschribe (5. Moses 6,13): "Dü sollsch nur abäte (ahimmle) d Herr, di Gott, un nem älleinig diene."

¹¹ Do vuloßt den dr Deufel. Un lueg (gib obacht), do kumme Engel zue nem un diene nem.

Dr Afang vum Wirke Jesus in Galiläa

(Mk 1,14.15; Lk 4,14.15)

¹² Als drno Jesus ghärt het, daß Johannes gfangegnu worde war, zeht er sich nohch Galiläa zruck.

¹³ Un na(er) vuloßt Nazareth, kummt un wohnt in Kapernaum, des am See liet in d Gegend vu Sebulon un Naftali,

¹⁴ dmit itreffe doet, was gsait isch durch d Prophet Jesaja, der do sait (Jesaja 8,23; 9,1): "

¹⁵ Des Land Sebulon un des Land Naftali, des Land am Meer, des Land gegeiba vum Jordans, vum heidnische Galiläa,

¹⁶ vum Volk, des im Dunkle hockt, het ä großes Lecht gsähne; un däne, de hocke am Platz un im Schatte vum Dod, isch ä Lecht ufgange".

¹⁷ Siet der Ziit fangt Jesus an z predige: Den Buße, denn des Himmelrich isch nooch herkumme!

Di erschte Jinger

(Mk 1,16-20; Lk 5,1-11; Joh 1,35-51)

¹⁸ Als drno Jesus am Galiläischen Meer glofe isch, het da(er) zwei Breda gsäh, Simon, der Petrus gnennt wird, un Andreas, si Brueda; de werfe ihri Netz ins Meer; denn sie ware Fischa.

¹⁹ Un na(er) het gsait zue nene: Folge ma(mir) nohch; i(ich) will äich zue Menschefischa mache!

²⁰ Gli vuloße sie ihri Netz un folge nem nohch.

²¹ Un als sa(er) vu dert wietagoht, het da(er) zwei anderi Breda gsäh, Jakobus, d Bue vum Zebedäus, un Johannes, si Brueda, im Boot mit ihrem Vada (Babbe) Zebedäus, we sie ihri Netz flicke. Un na(er) reft sie.

²² Gli vuloße sie des Boot un ihr Vada (Babbe) un folg nem nohch.

In Galiläa

(Mk 1,39; 3,7-12; Lk 4,44; 6,17-19)

²³ Un Jesus zeht umä in ganz Galiläa, lehrt in ihre Synagoge (Gotteshus) (Gotteshiisa) un predigt des Evangelium vum Rich un heilt alli Krankkete un alli Gebreche im Volk.

²⁴ Un d Kunde vu nem hallt durch ganz Syrien. Un sie bringe zue nem alli Kranke, mit manchali Liede un Plage bhaftet, Bsesseni, Mondsüchtigi un Gelähmti; un na(er) macht sie gsund

²⁵ Un s goht nem ä großi Schar Lit üs Galiläa, üs d Zehn Schtädt, üs Jerusalem, üs Judäa un gegeiba vum Jordans nohch.