Mateus 16

D Pharisäer

(Mk 8,11.12; Lk 12,54-56)

¹ Do schtehn d Pharisäer un Sadduzäer zue nem; de vusuechte nen un vulangte, das sie ä Zeiche vum Himmel aluege derfte.

² Aba na(er) git zantwort un het gsait: Am Obend sage ihr: S wird ä schene Dag wäre, denn dr Himmel isch rot.

³ Un am Morge sage ihr: S wird hiit ä Unwetta kumme, denn dr Himmel isch rot un treb. Iba`s Üssähe vum Himmel kennt da urteile; kennt ihr denn nit au iba de Zeiche vu d Ziit urteile?

⁴ Ä beses un abtrinniges Gschlecht fordert ä Zeiche; doch soll nem kei Zeiche ge wäre, s isch denn des Zeiche vum Jona. Un na(er) het sie schtoh glo un goht dvu.

Warnig vor dr Lehr vu d Pharisäer un Sadduzäer

(Mk 8,14-21)

⁵ Un als d Jinger ans andare Ufa kumme ware, hän sie vugässä, Brot mitzneh.

⁶ Jesus aba het gsait zue nene: Luege zue un hete äich vor rem Surdeig vu d Pharisäer un Sadduzäer!

⁷ Do denkte sie bi sich selbscht un hän gsait: Des wird's si, daß ma(mir) kei Brot mitgnumme hän.

⁸ Als des Jesus gmerkt het, het da(er) gsait zue nene: Ihr Kleigläubige, was jommere ihr doch, daß ihr kei Brot hän?

⁹ Vuschtehn ihr noh nit? Denkt ihr nit an de fünf Brot fir de fünfdusig un weviel Kerb voll ihr do ufgsammelt hän?

¹⁰ au nit an de siebä Brot fir de vierdusig un weviel Kerb voll ihr do ufgsammelt hän?

¹¹ Wieso vuschtehn ihr denn nit, daß i(ich) nit vum Brot des zue äich gsait ha? Hete äich vielme vor rem Surdeig vu d Pharisäer un Sadduzäer!

¹² Do vuschten sie, daß sa(er) nit gsait het, sie solle sich hete vor rem Surdeig vum Brot, sundern vor dr Lehr vu d Pharisäer un Sadduzäer.

D Petrus un d Vuheißig an nen

(Mk 8,27-30; Lk 9,18-21)

¹³ Do kummt Jesus in de Gegend vu Cäsarea Philippi un frogt sini Jinger un het gsait: Wer sage d Lit, daß dr Menschebue isch?

¹⁴ Sie hän gsait: Ä baar sage, dü bisch Johannes dr Däufer, anderi, dü bisch Elia, wieda anderi, dü bisch Jeremia odr eina vu d Prophete.

¹⁵ Er frogt sie: Was sage denn ihr, daß i(ich) bi?

¹⁶ Do git zantwort Simon Petrus un het gsait: Dü bisch Chrischtus, vum lebändige Gott d Bue!

¹⁷ Un Jesus git zantwort un het gsait zue nem: Selig bisch dü, Simon, Jonas Bue; denn Fleisch un Bloet hän dir des nit zeigt (offenbart), sundern mi Vada (Babbe) im Himmel.

¹⁸ Un i(ich) sag dir au: Dü bisch Petrus, un uf dän (dinem) Felse will i(ich) mi Gmeinde bäue, un d Pforte vu d Hell solle sie nit ibawältige.

¹⁹ Ich will dir d Schlissel vum Himmelrich ge: alles, was dü uf d Erde binde wirsch, soll au im Himmel bunde si, un alles, was dü uf Erde löse wirsch, soll au im Himmel glest si.

²⁰ Do bfielt er sinene Jinger, nemads z sage, daß sa(er) dr Chrischtus isch.

Jesu Liede un Uferschtehig

(Mk 8,31-33; Lk 9,22)

²¹ Siet der Ziit fangt Jesus a, sinene Jinger z zeigä, we na(er) nohch Jerusalem go muess un viel liede müss vu d Älteschte un Hohenpriester un Schriftglehrti un umbrocht wird un am dritte Dag ufschtoht.

²² Un Petrus nimmt nen uf d siete un fahrt nen a un het gsait: Gott bewahr di, Herr! Des bassiert dir nur nit!

²³ Er aba drillt sich um un het gsait zue Petrus: Gang wäg vu ma(mir), Sadan! Dü bisch ma(mir) ä Ärgernis; denn dü meinsch nit, was göttlich isch, sundern was menschlich isch.

Vu dr Nohchfolge

(Mk 8,34-9,1; Lk 9,23-27)

²⁴ Do het Jesus zue sinene Jinger gsait: Will ma(mir) jemads nohchfolge, der vuleuignet sich selbscht un nihmt si Kriiz uf sich un folg ma(mir).

²⁵ Denn wer si Läbä gregä will, dr wird's vuliere; wer aba si Läbä vuliert wägä ma(mir), der wird's finde.

²⁶ Was hülf`s däm Mensch, wenn na(er) di ganz Welt gwönne un nähm doch Schadä an sinere Seele? Odr was ka dr Mensch ge, womit er sini Seele üslese?

²⁷ Denn s wird bassiere, daß dr Menschebue kummt in dr Herrlichkeit vu sinem Vada (Babbe) mit sinene Engel, un dann(dnoh) wird da(er) jedem zruck ge nohch sinene Tade.

²⁸ Gwiß, i(ich) sag äich: S schtehn ä baar do, de wäre d Dod nit schmeckä, bis sie d Menschebue kumme sähn in sinem Rich.