Bíblia ALMNT
Mateus 15
Sufa un Dreck
(Mk 7,1-23)
1 Do kumme zue Jesus Pharisäer un Schriftglehrti üs Jerusalem un hän gsait:
2 Wurum ibaträte dini Jinger d Satzunge vu d Älteschte? Denn sie wäsche ihri Händ(Pfode) nit, wenn sie Brot ässä.
3 Er git zantwort un het gsait zue nene: Wurum ibaträte denn ihr Gottes Gebot um äira Satzunge wägä?
4 Denn Gott het bpfohle (2. Moses 20,12; 21,17): "Due sollsch Vada (Babbe) un Muetter ehre; wer aba Vada (Babbe) un Muetter fluecht, der soll schterbe."
5 Aba ihr lehrt: Wer zum Vada (Babbe) odr Muetter sait: Ä Opfagabe soll`s si, was dir vu ma(mir) zueschtoht,
6 der brucht si Vada (Babbe) nit z ehre. Dmit hän ihr Gottes Gebot ufghobe wägä äira Satzunge.
7 Ihr Heuchla, we fain het Jesaja vu äich gwiessagt (vorusgsait) un gschwätzt (Jesaja 29,13): "
8 Des Volk ehrt mi mit sinene Lippe, aba ihr Herz isch wiet vu ma(mir);
9 vugeblich diene sie ma(mir), wel sie lehre solchi Lehre, de nigs als Menschegebote sin."
10 Un na(er) reft d Lit zue sich un het gsait zue nene: Häre zue un begrieftes:
11 Was zum Mul (Gosch) inegoht, des macht d Mensch nit dreckig; sundern was üs sem Mul (Gosch) ruskummt, des macht d Mensch dreckig.
12 Do schtehn sini Jinger zue nem un froge: Weisch dü au, daß d Pharisäer an däm Wort Aschtoß nähmä, als sie`s ghärt hän?
13 Aba na(er) git zantwort un het gsait: Alli Pflanze, de mi himmlische Vada (Babbe) nit abäut het, de wäre üsgrisse.
14 Len sie, sie sin blindi Blindefihrer! Wenn aba ä Blindä d andere fihrt, so flege sie beide in d Gruebe.
15 Do git zantwort Petrus un het gsait zue nem: Sag uns(us) des Glichnis!
16 Un Jesus het zue nene gsait: Sin denn au ihr noh imma unvuschtändig?
17 Merkt ihr nit, daß alles, was zum Mul (Gosch) inegoht, des goht in d Ranze un wird dnoh in d Gruebe üsgleert?
18 Was aba üs sem Mul (Gosch) ruskummt, des kummt üs sem Herz, un des macht d Mensch dreckig.
19 Denn üs sem Herz kummt beses denke, Mord, Ehebruch, Unzucht, Diebschtahl, falsches Ziignis, Läschtere.
20 Des sin de Sach, de d Mensch dreckig mache. Aba mit ungwäschene Händ(Pfode) ässä, macht d Mensch nit dreckig.
Ä kanaanäisches Wieb
(Mk 7,24-30)
21 Un Jesus goht wäg vu dert un zeht sich zruck in de Gegend vu Tyrus un Sidon.
22 Un lueg (gib obacht), ä kanaanäische Wieb kummt üs däm Gebiet un brellt: Ach Herr, dü Bue David, erbarm dich wägä ma(mir)! Mini Dochta wird vu nem bese Geischt schlecht plagt.
23 Un na(er) git zantwort ihr kei Wort. Do kumme sini Jinger zue nem, bitte nen un hän gsait: Loß sie doch go, denn sie brellt uns(us) noh zämme.
24 Er git zantwort aba un het gsait: Ich bi nur gschickt zue d vulorene Schof vum Hus Israel.
25 Sie aba kummt un flegt vor nem ane un het gsait: Herr, hilf ma(mir)!
26 Aba na(er) git zantwort un het gsait: S isch nit recht, daß ma d Kinda ihr Brot nihmt un wirft`s vor d Hund.
27 Sie het gsait: Jo, Herr; aba doch frässä d Hund vu d Brosame, de vum Disch ihra Herre flege.
28 Do git zantwort Jesus un het zue ihr gsait: Wieb, di Glaube isch groß. Dir gschiht, we dü willsch! Un ihri Dochta isch gsund wore zue dselbe Schtund.
Wiedari Heilige
29 Un Jesus goht vu dert witer un kummt an des Galiläische Meer un goht uf ä Berg un het sich anekockt.
30 Un s kummt ä großi Schar Lit zue nem; de hän bi sich Gelähmti, Vukrippelti, Blindi, Schtummi un vieli anderi Kranki un lege sie Jesus vor de Feß, un na(er) heilt sie,
31 so daß sich d Lit vuwundrete, als sie sähn, daß di Schtumme schwätze, di Vukrippelte gsund wäre, di Glähmte gehn, di Blindä sähn; un sie priese d Gott Israels.
Vierdusig
(Mk 8,1-10)
32 Un Jesus reft sini Jinger zue sich un het gsait: Des Volk jammert mich ; denn sie sin scho dräi Däg bi ma(mir) un hän nigs z ässä; un i(ich) will sie nit hungrig go losse, dmit sie nit vuschmachte uf fem Wäg.
33 Do sage sini Jinger zue nem: Woher soll ma(mir) soviel Brot nähmä in dr Wüschte, um ä so großi Schar Lit satt z ässä lo?
34 Un Jesus het gsait zue nene: We vieli Brot hän ihr? Sie antwortete: Siebe un ä baar Fisch.
35 Un na(er) losst d Lit sich uf d Bode lagere
36 un nimmt de siebä Brot un de Fisch, dankt, bricht sie un git sie sinene Jinger, un d Jinger gän sie d Lit.
37 Un sie ässä alli un wäre satt; un sie sammle uf, was an Brocke ibrigbliebe, siebä Kerb voll.
38 Un de gässä hän, ware vierdusig Männa, ohni Wieba un Kinda.
39 Un als sa(er) des Volk go losse het, schtiegt da(er) ins Boot un kummt in des Gebiet vu Magadan.
