Atos 19

Paulus in Ephesus

¹ S isch bassiert aba, als Apollos in Korinth war, daß Paulus durch des Hochland zeht un nohch Ephesus kummt un ä baar Jinger findet.

² Zue däne sait da: Hän ihr d heilige Geischt gregt, als sa gläubig wore sin? Sie sage zue nem: Mir hän noh ne ghärt, daß ses ä heilige Geischt git.

³ Un na(er) het sie gfrogt: Worauf sin ihr denn dauft? Do sage sie: Uf de Daufi vum Johannes.

⁴ Paulus aba sait: Johannes het dauft mit dr Daufi zue d Buße un däm Volk gsait, sie solle an der glaube, der nohch nem kumme doet, nämlich an Jesus.

⁵ Als sie des ghärt hän, len sie sich daufe uf d Name vum Herrn Jesus.

⁶ Un als Paulus d Händ(Pfode) uf sie legt, kummt dr heilige Geischt uf sie, un sie schwätze in Zunge un wiessage.

⁷ S ware aba zsämme etwa zwöelf Männa.

⁸ Er goht aba in d Synagoge (Gotteshus) un predigt fräi uff dräi Monet lang, lehrt un ibaziigt sie vum Rich Gottes.

⁹ Als aba ä baar vuschtockt ware un nit glaube un vor dr Lit schlecht schwätze vu d Lehr, trennt er sich vu nene un sundert au d Jinger ab un schwätzt jede Dag in dr Schuel vum Tyrannus.

¹⁰ Un des isch bassiert zwei Johr lang, so daß alli, de in dr Provinz Asien husste, des Wort vum Herrn ghärt hän, Jude un Grieche.

¹¹ Un Gott wirkt mit nit wenig Tade durch de Händ(Pfode) vum Paulus.

¹² So halte sie au d Schweißdecha un anderi Decha, de na(er) uf sinere Hüt trage het, iba di Kranke, un de Krankkete gehn vu nene, un di bese Geischta fahre üs.

¹³ S vusueche sich aba ä baar vu d Jude, de als Bschwöra rumzoge ware, d Name vum Herrn Jesus z nenne iba däne, de besi Geischta hän, un sage: Ich bschwör äich bi däm Jesus, der wo (den) Paulus predigt.

¹⁴ S ware aba siebä Buebä vumä jüdische Hohenpriester mit Name Skevas, de des gmacht hän.

¹⁵ Aba dr bese Geischt git zantwort un sait zue nene: Jesus kenne i(ich) wohl, un vu Paulus weiß i(ich) wohl; aba wer sin ihr?

¹⁶ Un der Mensch, in däm dr bese Geischt war, flegt uf sie un ibafallt sie alli un richte sie so zue, daß sie nackt un vuwundet üs däm Hus ab haue.

¹⁷ Des aba kummt allene zohre, de in Ephesus husse, Jude un Grieche; un Angscht kummt uf sie alli, un dr Name vum Herrn Jesus wird hoch globt.

¹⁸ S kumme au vieli vu däne, de gläubig wore ware, sage un vuzehle, was sie doe hän.

¹⁹ Vieli aba, de Zaubarai triebe hän, bringe de Becha zsämme un vubrenne sie vor allene un rechne üs, was sie wert ware, un kumme uf fünfzigdusend Silbagrosche.

²⁰ So breitet sich des Wort üs durch de Kraft vum Herrn un wird groß(mächtig).

²¹ Als des gschähe war, nimmt sich Paulus im Geischt vor, durch Mazedonien un Achaja z ze un nohch Jerusalem z reise, un sait: Wenn i(ich) dert gsi bi, mueß i(ich) au Rom säh.

²² Un na(er) schickt zwei, de nem diene, Timotheus un Erastus, nohch Mazedonien; er aba bliebt noh ä Wieli in dr Provinz Asien.

Dr Ufruhr vum Demetrius

²³ S erhob sich aba um de Ziit ä nit kleini Unroeh iba d näji(naii) Wäg.

²⁴ Denn eina mit Name Demetrius, ä Goldschmied, macht silberne Tempel vu d Diana un vuschafft däne vum Handwerk nit wenig Gwinn.

²⁵ De un de Arbeida vu dem des Handwerk vusammlet er un sait: Lebi (Liebe) Männa, ihr wißt, daß ma(mir) große Gwinn vu däm Gwerbe hän;

²⁶ un ihr sähn un häre, daß nit ällei in Ephesus, sundern au schier in dr ganze Provinz Asien der Paulus viel Volk abspenstig macht, ibaredet un sait: Was mit Händ(Pfode) gmacht isch, des sin keini Götta.

²⁷ Aba s droht nit nur unsa Gwerbe in Vuruef zue grote, sundern au dr Tempel vu d große Göttin Diana wird fir nigs gachtet wäre, un zudem wird ihri göttliche Majestät undagoh, der doch di ganz Provinz Asien un dr Weltkreis Vuehrig zeigt.

²⁸ Als sie des ghärt hän, wäre sie vu Zorn (Wuet) erfillt un brellä: Groß isch di Diana vu d Epheser!

²⁹ Un di ganz Schtadt wird voll Gwimmel; sie schtirme imetig zum Theater un packe Gajus un Aristarch üs Mazedonien, de Freunde vum Paulus.

³⁰ Als aba Paulus unda des Volk go wot, len's nem de Jinger nit zue.

³¹ Au ä baar vu d Obere dr Provinz Asien, de nem fründlig gsinnt ware, schicke zue nem un ermahne nen, sich nit bim Theater blicke z lo.

³² Dert brellä di eine des, di andere des, un de Vusammlig (Bagasch) war in Vuwirrig, un di meischte wiße nit, wurum sie zsämmekumme ware.

³³ Ä baar aba vu d Lit sages dem Alexander, den d Jude vorschicke. Alexander aba winkt mit d Hand un wot sich vor rem Volk vuantworte.

³⁴ Als sie aba gmerkt hän, daß sa(er) ä Jude isch, brelle alli we üs einem Mul (Gosch) schier zwei Schtunde lang: Groß isch di Diana vu d Epheser!

³⁵ Als aba dr Kanzler des Volk bruhigt het, sait da(er): Ihr Männa vu Ephesus, wo isch ei Mensch, der nit weiß, daß de Schtadt Ephesus ä Heterin vu d große Diana isch un vu ihrem Bild, des vum Himmel gfloge isch?

³⁶ Wel des etze so isch, solle ihr äich ruhig vuhalte un nigs Unibalegtes doe.

³⁷ Ihr hän de Mensche hergfihrt, de nit Tempelraiba noh Läschtera unsera Göttin sin.

³⁸ Hän aba Demetrius un de mit nem vum Handwerk sin ä Aschpruch an eine, so git`s Grichte un Schtadthaltr; do len sie sich undaänanda vuklage.

³⁹ Wen ihr aba doriba üsä dem noh ebis, so ka ma`s in einare Vusammlig mache(entscheiden).

⁴⁰ Denn ma(mir) schtehn in Gfahr, wägä dem hiitig Ufruhr vuklagt z wäre, ohni daß ä Grund do isch, mit däm ma(mir) de Ufruhr entschuldige kennte. Un als er des gsait het, het da(er) de Vusammlig (Bagasch) go lo.