Atos 5

Hananias un Saphira

¹ Ä Ma aba mit Name Hananias samt sinem Wieb Saphira vukaufte ä Acka,

² doch er hebt (haltet) mit Wisse vu sinem Wieb ebis vum Geld zruck un bringt nur ä Deil un legt den d Aposchtel vor d Feß.

³ Petrus aba sait: Hananias, wurum het dr Sadan di Herz erfillt, daß dü d heilige Geischt agloge un ebis vum Geld fir di Acka zruckbhalte hesch?

⁴ Hättesch dü d Acka nit bhalte kenne, als dü nen ka hesch? Un konntesch dü nit au, als er vukauft war, noh doe, was dü willsch? Wurum hesch dü dir des in dinem Herz vorgnumme? Dü hesch nit Mensche, sundern Gott agloge.

⁵ Als Hananias de Wort ghärt het, flegt er uf d Bode un git d Geischt uf. Un`s kummt ä großi Angscht iba alli, de des ghärt hän.

⁶ Do sin de junge Männa ufgschtande un decke nen zue un trage nen üsä un beerdige nen.

⁷ S isch bassiert nohch na Wieli, etwa nohch dräi Schtunde, do kummt si Wieb ri un wußt nit, was gschähe war.

⁸ Aba Petrus sait zue nare: Sag ma(mir), hän ihr d Acka fir dän Pries vukauft? Sie sait: Häjo, fir dän Pries.

⁹ Petrus aba sait zue nare: Wurum sin ihr äich denn einig wore, d Geischt vum Herrn z vusueche? Lueg, de Feß vu däne, de di Ma beerdige hän, sin vor dr Dire un wäre au dich nüstrage.

¹⁰ Un gli druf flegt sie uf d Bode, nem vor d Feß, un git d Geischt uf. Do kumme de jungen Männa un find sie dot, trage sie üsä un beerdige sie näbe ihrem Ma.

¹¹ Un s kummt ä großi Angscht iba de ganzi Gmeinde un iba alli, de des ghärt hän .

D Aposchtel

¹² S sin aba vieli Zeiche un Wunda im Volk gschähe durch de Händ(Pfode) dr Aposchtel; un sie ware alli in dr Halle Salomos imetig binanda.

¹³ Vu d andere aba dräut(wagt) keina, ne z nooch z kumme; doch des Volk haltet viel vu nene.

¹⁴ Desto me aba isch gwachse de Zahl vu däne, de an d Herrn glaube – Schare vu Männa un Wieba -,

¹⁵ so daß sie di Kranke sogar uf d Schtroße nüstrage un sie uf Bette un Bahre lege, dmit, wenn Petrus käm, wenigschtens si Schatte uf ä baar vu nene flegt.

¹⁶ S kumme au vieli üs d Schtädt rings um Jerusalem un bringe Kranki un solchi, de vu schlechte Geischta plagt wäre; un alli wäre gsund

D Aposchtel vor rem Hohe Rot

¹⁷ S erhebe sich aba dr Hohepriester un alli, de mit nem ware, nämlich de Partai dr Sadduzäer, vu Eifersucht erfillt,

¹⁸ un lege Hand an de Aposchtel un werfe sie in des normale Gfängnis (Loch).

¹⁹ Aba dr Engel vum Herrn doet in dr Nacht de Direne vum Gefängniss uf un fihrt sie üsä un sait:

²⁰ Gehn hi un träte im Tempel uf un schwätzt zum Volk alli Wort vum Läbä.

²¹ Als sie des ghärt hän, gehn sie freh am Morge in d Tempel un lehre. Dr Hohepriester aba un de mit nem ware, kumme un refe d Hohe Rot un alli Älteschte in Israel zsämme un schickte zum Gfängnis (Loch), sie zue hole.

²² D Knecht gehn hi un find sie nit im Gfängnis (Loch), kumme zruck un vuzehle:

²³ Des Gfängnis (Loch) finde ma(mir) fescht vuschlosse un d Wächter vor d Direne schtoh; aba als ma(mir) ufgmacht hän, finde ma(mir) nemads drin.

²⁴ Als dr Hauptma vum Tempel un de Hohenpriester de Wort ghärt hän, wäre sie rotlos(beträte) un wiße nit, was drus wäre soll.

²⁵ Do kummt jemads, der vuzehlt ne: Lueg, de Männa, de ihr ins Gfängnis (Loch) gworfe hän, schtehn im Tempel un lehre des Volk.

²⁶ Do goht dr Hauptma mit d Knecht hi un holt sie, doch nit mit Gwalt; denn sie firchte sich vor rem Volk, daß sie gschteinigt wäre.

²⁷ Un sie bringe sie un schtelle sie vor d Hohe Rot. Un dr Hohepriester het sie gfrogt

²⁸ un sait: Hän ma(mir) äich nit schtreng bpfohle, in däm Name nit z lehre? Un luege, ihr hän Jerusalem erfillt mit äira Lehr un wen des Bloet vu däm Ma iba uns(us) bringe.

²⁹ Petrus aba un de Aposchtel antworte un sage: Ma mueß Gott me folge als d Mensche.

³⁰ Der Gott unsrer Vädare het Jesus uferweckt, den ihr an des Holz ghängt un umbrocht hän.

³¹ Den het Gott durch sini rechti Hand hoch gmacht zum Firschte un Heiland, um Israel Buße un Vugebig dr Sinde z ge.

³² Un ma(mir) sin Ziige vu däm un mit uns(us) dr heilige Geischt, der Gott däne ge het, de nem folge.

³³ Als sie des ghärt hän , goht's ne durchs Herz, un sie wen sie umbringe.

Dr Rot vum Gamaliel

³⁴ Do schtoht aba im Hohe Rot ä Pharisäer uf mit Name Gamaliel, ä Schriftglehrte, vum ganze Volk in Ehri ghalte, un het de Männa fir kurzi Ziit nüsfihre lo.

³⁵ Un na(er) sait zue nene: Ihr Männa vu Israel, luege genau zue, was ihr mit däne Mensche doe wen.

³⁶ Denn vor einiger Ziit schtoht Theudas uf un git vor, er wär ebis, un nem hing ä Azahl Männa a, etwa vierhundat. Der wird erschlage, un alli, de nem folge, wäre vudeilt un vunichtet.

³⁷ Dnohch schtoht Judas dr Galiläer uf in d Däg dr Volkszählig un bringt ä baar Lit vum Volk hinda sich zum Ufruhr; un der isch au umkumme, un alli, de nem folge, wäre vudeilt.

³⁸ Un etze sag i(ich) äich: Len ab vu däne Mensche un len sie go! Isch des Vorha odr des Gschaffte vu Mensche, so wird's undagoh;

³⁹ isch`s aba vu Gott, so kenne ihr sie nit vunichte – dmit ihr nit doschtehn als solchi, de gege Gott schtriete wen. Do stimmten sie nem zue

⁴⁰ un refe de Aposchtel ri, len sie üsbeitsche un bpfehle ne, sie solle nimi im Name Jesus schwätze, un len sie go.

⁴¹ Sie gehn aba frehlich vum Hohe Rot fort, wel sie wert gsi ware, wägä Sinem Namen Schmach z liede,

⁴² un sie hän nit ufghärt, alli Däg im Tempel un do un dert in d Hisa z lehre un z predige des Evangelium vu Jesus Chrischtus.