Atos 6

D Wahl vu d siebä Armepflega

¹ In däne Däg aba, als de Zahl dr Jinger zuegnuhme het, erheb sich ä Murre unda d griechische Jude in dr Gmeinde gege di hebräische, wel ihri Witwe ibasähe wäre bi d Vusorgig.

² Do refe de Zwöelf de Schar dr Jinger zsämme un sage: S isch nit recht, daß ma(mir) fir d Mahlziite sorge un doriba des Wort Gottes vunochlässige.

³ Drum, ihr liebe Breda, luege äich um nooch siebä Männa in äira Middi, de ä guete Ruef hän un voll heiligem Geischt un Wisheit sin, de ma(mir) bschtelle wen zue däm Denscht.

⁴ Mir aba wen ganz bim Gebet un bim Denscht vum Wortes bliebe.

⁵ Un de Wort gfalle allene Lit guet; un sie wählte Stephanus, ä Ma voll Glaube un heiligem Geischt, un Philippus un Prochorus un Nikanor un Timon un Parmenas un Nikolaus, ä Judegenosse üs Antiochia.

⁶ De Männa schtelle sie vor d Aposchtel; de bäte un lege d Händ(Pfode) uf sie.

⁷ Un des Wort Gottes breitet sich üs, un de Zahl dr Jinger wird arg groß in Jerusalem. S wäre au vieli Prieschter däm Glaube hörig.

Stephanus vor rem Hohe Rot

⁸ Stephanus aba, voll Gnade un Kraft, doet Wunda un großi Zeiche unda däm Volk.

⁹ Do sin ä baar ufgschtande vu d Synagoge (Gotteshus) dr Libertiner un dr Kyrenäer un dr Alexandriner un ä baar vu däne üs Zilizien un dr Provinz Asien un schtritte mit Stephanus.

¹⁰ Doch sie vumochte nit z widaschtoh dr Wisheit un däm Geischt, in däm ma(er) schwätzt.

¹¹ Do schtifte sie ä baar Männa a, de sage: Mir hän nen Läschterworte schwätze härä gege Moses un gege Gott.

¹² Un sie bringe des Volk un de Älteschte un de Schriftglehrti uf, kumme dzue un packe nen un fihre nen vor d Hohe Rot

¹³ un schtelle falschi Ziige uf, de sage: Der Mensch härt nit uf, z schwätze gege d heilige Platz un des Gsetz.

¹⁴ Denn ma(mir) hän nen sage härä: Das Jesus vu Nazareth d Platz himacht un de Ordnige ändere wird, de uns(us) Moses ge het.

¹⁵ Un alli, de im Rot hocke, blickte uf nen un sähn si Gsicht(Visasch) we vumä Engel (s Gsicht).