Hebreus 1

¹ Nohch däm Gott vorziite vielmol un uf vielaläi Art gschwätzt het zue d Vädere durch d Prophete,

² het da(er) in däne letschte Däg zue uns(us) gschwätzt durch d Bue, den na(er) igsetzt het zum Erbe iba alles, durch den na(er) au d Welt gmacht het.

³ Er isch`s Abbild vu sinere Herrlichkeit un des Ebebild vu sinem Wese un trait alli Sach mit sinem Wort in Kraft un het parat gmacht Sufa wäre vu d Sinde un het sich bschtimmt zue d Rechte dr Majestät in dr Hechi 2. Kor 4,4; Kol 1,15

⁴ un isch so viel hecha wore als de Engel, we dr Name, den na(er) gerbt het, hecha isch als ihr Name.

⁵ Denn zue welem Engel het Gott jemols gsait (Psalm 2,7): "Dü bisch mi Bue, hiit ha i(ich) di gschaffe"? un nomol (2. Samuel 7,14): "I wir si Vada (Babbe) si, un na(er) wird mi Bue si"?

⁶ Un wenn na(er) d Erschtgeborene wieda iführt in d Welt, sait da(er) (Psalm 97,7): "Un s soll nem alli Engel Gottes abäte (ahimmle)."

⁷ Vu d Engel sait da(er) zwar (Psalm 104,4): "Er macht sini Engel zue Wind un sini Diena zue Fiirflamme",

⁸ aba vum Bue (Psalm 45,7.8): "Gott, di Thron isch vu Ewigkeit zue Ewigkeit, un des Zepta dr Grechtigkeit isch des Zepta vu dinem Rich.

⁹ Dü hesch gliebt (leb ka) de Grechtigkeit un ghaßt de Ungrechtigkeit; drum het di, oh Gott, di Gott gsalbt mit Fräideel(Freudeel) we keine vu dir."

¹⁰ Un (Psalm 102,26-28): "Dü, Herr, hesch am Afang d Bode grindet, un d Himmel isch üs dinere Hand(Pfode) gschaffe.

¹¹ De wäre vugoh, dü aba bliebsch. De wäre alli alt wäre we ä Gwand (Häß);

¹² un we ä Mandel wirsch dü sie zsämmerolle, we ä Gwand (Häß) wäre sie gwechselt wäre. Dü aba bisch imma d gliche, un dini Johr wäre nit ufhäre."

¹³ Zue welem Engel aba het da(er) jemols gsait (Psalm 110,1): "Hock di rechts zue ma(mir), bis i(ich) dini Gegna(Feinde) zum Hocka vu dinene Feß mach"?

¹⁴ Sin de nit allisamt denschtbari Geischta, usgsandt zum Denscht um dera wille, de des Heil erbe solle?