1 Coríntios 11

S` Wieb im Gottesdenscht

¹ Folge minem Baischpiel, we i(ich) däm Baischpiel Chrischti!

² Ich lob äich, wel ihr in alle Schtickli an mi denkt un an d Ibalieferige feschthalte, we i(ich) sie äich ge ha.

³ Ich loss äich aba wisse, daß Chrischtus d Kopf(Schädel) vu jedem Ma isch; dr Ma aba isch d Schädel vu sinem Wieb; Gott aba isch d Schädel vu Chrischtus.

⁴ Jeda Ma, der bätet odr prophetisch schwätzt un het ebis uf däm Schädel, der schändet si Schädel.

⁵ Ä Wieb aba, des bätet odr prophetisch schwätzt ohni Kopfdöch, de schändet ihr Schädel; denn s isch grad so, als wär sie gschore.

⁶ Will sie sich nit bedeckt, so soll sie sich doch des Hoor abschniede losse! Wel s aba fir s Wieb ä Schand isch, daß sie ihr Hoor abgschnitte het odr gschore isch, soll sie d Schädel abdecke.

⁷ Der Ma aba soll d Schädel nit abdecke, denn na(er) isch Gottes Bild un Abglanz; des Wieb aba isch vum Ma d Abglanz.

⁸ Denn dr Ma isch nit vum Wieb, sundern des Wieb vum Ma.

⁹ Un dr Ma isch nit gschaffe um dr Wieba wägä, sundern s Wieb wägäm Ma.

¹⁰ Drum soll s Wieb ä Macht* uf däm Schädel ha um dr Engel`s wägä. *«Macht» beditet wohl «Schleier».

¹¹ Doch in däm Herrn isch nit s Wieb ebis ohni d Ma noh dr Ma ebis ohni s Wieb;

¹² denn we s Wieb vum Ma, so kummt au dr Ma durch s Wieb; aba alles vu Gott.

¹³ Urdeile bi äich selba, ob s sich ziemt, daß ä Wieb unbedeckt vor Gott bäte doet.

¹⁴ Lehrt äich nit au de Natur, daß s fir ä Ma ä Unehre isch, wenn na(er) langes Hoor trait,

¹⁵ aba fir ä Wieb ä Ehri, wenn sie langes Hoor het? Des Hoor isch ihr als Schleier ge.

¹⁶ Isch aba jemads unda äich, dr Luscht het, doriba zue schtrietet, so soll la(er) wisse, daß ma(mir) de Sitte nit hän, de Gmeinde Gottes au nit.

S` Obendässä vum Herrn

¹⁷ Des aba mueß i(ich) bfehle: Ich ka's nit lobe, daß ihr nit zue äirem Nutze, sundern zue äirem Schadä zsämmekumme.

¹⁸ Zum erschte her i(ich): Wenn ihr in dr Gmeinde zsämmekumme, isch Zwietracht unda äich; un zum Deil glaub ich's.

¹⁹ Denn s moes jo Zwietracht unda äich si, dmit di Rechtschaffene unda äich bekannt wäre.

²⁰ Wenn ihr etze zsämmekumme, so hebet (halte) nit des Obendässä vum Herrn.

²¹ Denn jeda nimmt bim Ässä si eignes Ässä vorweg, un eina isch hungrig, dr andre isch bsofe.

²² Hän ihr denn nit Hiisa, wo ihr ässä un trinke kennt? Odr vuachte ihr de Gmeinde Gottes un bschäme de, de nigs hän? Was soll i(ich) äich sage? Soll i(ich) äich lobe? Do lob i(ich) äich nit.

²³ Denn i(ich) ha vum Herrn gregt, was i(ich) äich wietage ha: Dr Herr Jesus, in dr Nacht, do wo na(er) vurote wore isch, nimmt da(er) des Brot,

²⁴ dankt un bricht's un sait: Des isch mi Leib (Ranze), der fir äich ge wird; des den zue minem Adenke.

²⁵ Eso nimmt da(er) au d Kelch nohch rem Ässä un sait: Der Kelch isch dr näji(naii) Packt(Abkumme) in minem Bloet; des den, sooft ihr drüs trinke, zue minem Adenke.

²⁶ Denn sooft ihr vu däm Brot ässä un üs däm Kelch trinke, vukindigt ihr d Dod vum Herrn, bis sa(er) kummt.

²⁷ Wer etze unwürdig vum Brot ißt odr üs däm Kelch vum Herrn trinkt, der wird schuldig si am Leib (Ranze) un Bloet vum Herrn.

²⁸ Dr Mensch pref sich aba selbscht, un so ässä na(er) vu däm Brot un trinke üs däm Kelch.

²⁹ Denn wer so ißt un trinkt, daß sa(er) d Leib (Ranze) vum Herrn nit achtet, der ißt un trinkt sich selba zum Gricht.

³⁰ Drum sin au vieli Schwach un Krank unda äich, un nit wenig sin igschlofe (gschtorbe).

³¹ Wenn ma(mir) uns(us) selba richte, so däte ma(mir) nit grichtet wäre.

³² Wenn ma(mir) aba vum Herrn grichtet wäre, so wäre ma(mir) zrechtgwise, dmit ma(mir) nit samt dr Welt vudammt wäre.

³³ Drum, mini lebi Breda, wenn ihr zsämmekumme, um z ässä, so wartet ufänanda.

³⁴ Het jemads Hunga, so soll la(er) dheim ässä, dmit ihr nit zum Gricht zsämmekummt.Des andare will i(ich) ordne, wenn i(ich) kumm.