Mateus 23

¹ Tedy Jezus rzekł do ludu i do uczniów swoich, mówiąc:

² Na stolicy Mojżeszowej usiedli nauczeni w Piśmie i Faryzeuszowie.

³ Przetoż wszystkiego, czegokolwiek by wam rozkazali przestrzegać, przestrzegajcie i czyńcie, ale według uczynków ich nie czyńcie; albowiem oni mówią, ale nie czynią.

⁴ Bo wiążą brzemiona ciężkie i nieznośne, i kładą je na ramiona ludzkie, lecz palcem swoim nie chcą ich ruszyć.

⁵ A wszystkie uczynki swoje czynią, aby byli widziani od ludzi, i rozszerzają bramy swoje, i rozpuszczają podołki płaszczów swoich.

⁶ Nadto miłują pierwsze miejsca na wieczerzach, i pierwsze stołki w bóżnicach.

⁷ I pozdrawiania na rynkach, i aby je nazywali ludzie: Mistrzu, mistrzu!

⁸ Ale wy nie nazywajcie się mistrzami; albowiem jeden jest mistrz wasz, Chrystus; ale wy jesteście wszyscy braćmi.

⁹ I nikogo nie zówcie ojcem waszym na ziemi; albowiem jeden jest Ojciec wasz, który jest w niebiesiech.

¹⁰ A niechaj was nie zowią mistrzami, gdyż jeden jest mistrz wasz, Chrystus.

¹¹ Ale kto z was największy jest, będzie sługą waszym.

¹² A kto by się wywyższał, będzie poniżony; a kto by się poniżał, będzie wywyższony.

¹³ Lecz biada wam, nauczeni w Piśmie i Faryzeuszowie obłudni! iż zamykacie królestwo niebieskie przed ludźmi; albowiem tam sami nie wchodzicie, ani tym, którzy by wnijść chcieli, wchodzić nie dopuszczacie.

¹⁴ Biada wam, nauczeni w Piśmie i Faryzeuszowie obłudni! iż pożeracie domy wdów, a to pod pokrywką długich modlitw, dlatego cięższy sąd odniesiecie.

¹⁵ Biada wam, nauczeni w Piśmie i Faryzeuszowie obłudni! iż obchodzicie morze i ziemię, abyście uczynili jednego nowego Żyda; a gdy się stanie, czynicie go synem zatracenia, dwakroć więcej niżeliście sami.

¹⁶ Biada wam, wodzowie ślepi! którzy powiadacie: kto by przysiągł na kościół, nic nie jest: ale kto by przysiągł na złoto kościelne, winien jest.

¹⁷ Głupi i ślepi! albowiem cóż jest większego, złoto czy kościół, który poświęca złoto?

¹⁸ A kto by przysiągł na ołtarz, nic nie jest; lecz kto by przysiągł na dar, który jest na nim, winien jest.

¹⁹ Głupi i ślepi! albowiem cóż większego jest? dar, czyli ołtarz, który poświęca dar?

²⁰ Kto tedy przysięga na ołtarz, przysięga na niego, i na to wszystko, co na nim jest;

²¹ A kto przysięga na kościół, przysięga na niego, i na tego, który w nim mieszka;

²² I kto przysięga na niebo, przysięga na stolicę Bożą, i na tego, który siedzi na niej.

²³ Biada wam, nauczeni w Piśmie i Faryzeuszowie obłudni! iż dawacie dziesięcinę z miętki i z anyżu i z kminu, a opuszczacie poważniejsze rzeczy w zakonie, sąd i miłosierdzie i wiarę; te rzeczy mieliście czynić, a onych nie opuszczać.

²⁴ Wodzowie ślepi! którzy przecedzacie komara, i wielbłąda połykacie.

²⁵ Biada wam, nauczeni w Piśmie i Faryzeuszowie obłudni! iż oczyszczacie kubek z wierzchu i misę, a wewnątrz pełne są drapiestwa i zbytku.

²⁶ Faryzeuszu ślepy! oczyść pierwej to, co jest wewnątrz w kubku i w misie, aby i to, co jest z wierzchu, czystem było.

²⁷ Biada wam, nauczeni w Piśmie i Faryzeuszowie obłudni! iżeście podobni grobom pobielanym, które się zdadzą z wierzchu być cudne, ale wewnątrz pełne są kości umarłych i wszelakiej nieczystości.

²⁸ Także i wy z wierzchu zdacie się być ludziom sprawiedliwi; ale wewnątrz jesteście pełni obłudy i nieprawości.

²⁹ Biada wam, nauczeni w Piśmie i Faryzeuszowie obłudni! iż budujecie groby proroków, i zdobicie nagrobki sprawiedliwych,

³⁰ I mówicie: Byśmy byli za dni ojców naszych, nie bylibyśmy uczestnikami ich we krwi proroków.

³¹ A tak świadczycie sami przeciwko sobie, że jesteście synowie tych, którzy proroki pozabijali.

³² I wy też dopełniacie miary ojców waszych.

³³ Wężowie! rodzaju jaszczurczy! i jakoż będziecie mogli ujść przed sądem ognia piekielnego?

³⁴ Przetoż oto ja posyłam do was proroki, i mędrce, i nauczone w Piśmie, a z nich niektóre zabijecie i ukrzyżujecie, a niektóre z nich ubiczujecie w bóżnicach waszych, i będziecie je prześladować od miasta do miasta;

³⁵ Aby przyszła na was wszystka krew sprawiedliwa, wylana na ziemi, ode krwi Abla sprawiedliwego aż do krwi Zacharyjasza, syna Barachyjaszowego, któregoście zabili między kościołem i ołtarzem.

³⁶ Zaprawdę powiadam wam: Przyjdzie to wszystko na ten naród.

³⁷ Jeruzalem! Jeruzalem! które zabijasz proroki, i które kamionujesz te, którzy do ciebie byli posyłani: ilekroć chciałem zgromadzić dzieci twoje, tak jako zgromadza kokosz kurczęta swoje pod skrzydła, a nie chcieliście?

³⁸ Oto wam dom wasz pusty zostanie.

³⁹ Albowiem powiadam wam, że mię nie ujrzycie od tego czasu, aż rzeczecie: Błogosławiony, który idzie w imieniu Pańskiem.