1 Coríntios 12

¹ A o duchownych darach, bracia! nie chcę, abyście wiedzieć nie mieli.

² Wiecie, iż gdyście poganami byli, do bałwanów niemych, jako was wodzono, daliście się prowadzić.

³ Przetoż oznajmuję wam, iż nikt przez Ducha Bożego mówiąc, nie rzecze Jezusa być przeklęstwem; i nikt nie może nazwać Jezusa Panem, tylko przez Ducha Świętego.

⁴ A różneć są dary, ale tenże Duch.

⁵ I różne są posługi, ale tenże Pan.

⁶ I różne są sprawy, ale tenże Bóg, który sprawuje wszystko we wszystkich.

⁷ A każdemu bywa dane objawienie Ducha ku pożytkowi.

⁸ Albowiem jednemu przez Ducha bywa dana mowa mądrości, a drugiemu mowa umiejętności przez tegoż Ducha;

⁹ A drugiemu wiara w tymże Duchu, a drugiemu dar uzdrawiania w tymże Duchu, a drugiemu czynienie cudów, a drugiemu proroctwo, a drugiemu rozeznanie duchów.

¹⁰ A drugiemu rozmaite języki, a drugiemu wykładanie języków.

¹¹ A to wszystko sprawuje jeden a tenże Duch, udzielając z osobna każdemu, jako chce.

¹² Albowiem jako ciało jedno jest, a członków ma wiele, ale wszystkie członki ciała jednego, choć ich wiele jest, są jednym ciałem: tak i Chrystus.

¹³ Albowiem przez jednego Ducha my wszyscy w jedno ciało jesteśmy ochrzczeni, bądź Żydowie, bądź Grekowie, bądź niewolnicy, bądź wolni, a wszyscy napojeni jesteśmy w jednego Ducha.

¹⁴ Albowiem ciało nie jest jednym członkiem, ale wieloma.

¹⁵ Jeźliby rzekła noga: Ponieważem nie jest ręką, nie jestem z ciała; izali dlatego nie jest z ciała?

¹⁶ A jeźliby rzekło ucho: Ponieważem nie jest okiem, nie jestem z ciała; izali dlatego nie jest z ciała?

¹⁷ Jeźliż wszystko ciało jest okiem, gdzież słuch? a jeźliż wszystko słuchem, gdzież powonienie?

¹⁸ Ale teraz Bóg ułożył członki, każdy z nich z osobna w ciele, jako chciał.

¹⁹ A jeźliby wszystkie były jednym członkiem, gdzieżby było ciało?

²⁰ Ale teraz, acz jest wiele członków, lecz jedno jest ciało.

²¹ Nie może tedy rzec oko ręce: Nie potrzebuję ciebie, albo zaś głowa nogom: Nie potrzebuję was.

²² I owszem daleko więcej członki, które się zdadzą być najmdlejsze w ciele, potrzebne są.

²³ A które mamy za najniepoczciwsze w ciele, tym większą poczciwość wyrządzamy, a niepoczciwe członki nasze obfitszą poczciwość mają.

²⁴ Bo poczciwe członki nasze tego nie potrzebują; lecz Bóg tak umiarkował ciało, dawszy członkowi, któremu czci nie dostaje, obfitszą poczciwość.

²⁵ Aby nie było rozerwania w ciele, ale iżby jedne członki o drugich jednakież staranie miały.

²⁶ A przetoż jeźliże jeden członek cierpi, cierpią z nim wszystkie członki; a jeźli bywa uczczony jeden członek, radują się z nim wszystkie członki.

²⁷ Lecz wy jesteście ciałem Chrystusowym i członkami, każdy z osobna.

²⁸ A niektórych Bóg postanowił we zborze, najprzód Apostołów, potem proroków, po trzecie nauczycieli, potem cudotwórców, potem dary uzdrawiania, pomocników, rządców, rozmaitość języków.

²⁹ Izali wszyscy są Apostołami? Izali wszyscy prorokami? Izali wszyscy nauczycielami? Izali wszyscy cudotwórcami?

³⁰ Izali wszyscy mają dary uzdrawiania? Izali wszyscy językami mówią? Izali wszyscy tłumaczą?

³¹ Starajcie się usilnie o lepsze dary; a ja wam jeszcze zacniejszą drogę ukażę.